KSIĘŻYC
Pełny program na: www,gadafest.pl
fot. Aleksandra Burska
„Avant-folk”, „psychodeliczno-etniczny minimal”, a nawet „post-komedowski jazz” – to zaledwie parę przykładowych określeń jakimi komentowano stylistykę grupy muzycznej Księżyc, formacji powstałej na początku lat 90. ubiegłego stulecia i reaktywowanej w 2014.
Zespół wywodzi się z Teatru Poga. Grupa teatralna działająca w latach 1985-1988 przy klubie Riviera-Remont w Warszawie nawiązywała m.in. do teatru źródeł Jerzego Grotowskiego oraz do poszukiwań Ośrodka Praktyk Teatralnych “Gardzienice”, zwłaszcza ich technik pracy z głosem i ciałem, czerpiących z rytuału, obrzędu ludowego i przede wszystkim z muzyki. W duchu teatralnego wydarzenia realizowane były również późniejsze koncerty Księżyca. Za sprawą tych muzycznych widowisk, osobliwie ulotnych przedstawień, Księżyc - będący rezultatem swoistej transformacji grupy teatralnej w zespół muzyczny - zapisał się w historii polskiego performance 1989-1995 jako odrębne zjawisko. Po dziś dzień element teatralno-performatywny jest żywo obecny podczas występów zespołu.
Teksty piosenek (w znakomitej większości autorstwa Remigiusza Hanaja) są podróżą w świat mrocznych baśni, surrealistycznych wizji i czarnego humoru. W warstwie lirycznej odwołują się do różnych aspektów symboliki księżyca. Fenomen przeistaczania, cykliczności, narodzin i śmierci, element kobiecy i męski, magnetyzm, intuicja i pasywna płodność to tylko niektóre z nich.
Księżyc formował się etapami. W pierwszym (1990) trzonem zespołu było żeńskie trio wokalne (Agata Harz, Katarzyna Smoluk i Olga Nakonieczna), znajdujące inspiracje m.in. w słowiańskiej muzyce ludowej Ukrainy, Bułgarii, Polski i Białorusi. Z triem współdziałali Lechosław Polak i Remigiusz Hanaj. Przypieczętowaniem tej współpracy był występ i nagroda dziennikarzy na Studenckim Festiwalu Piosenki w Krakowie w 1991. Po opuszczeniu grupy przez Olgę „na Księżycu wylądował” Robert Niziński. W takim składzie (z Remigiuszem Hanajem do 1994) zespół koncertował i nagrywał przez kolejne lata do 1996. Ten okres w historii grupy podsumowują 2 płyty wydane przez OBUH Records: Nów (SP, 1993) i Księżyc (LP, 1996). Album Księżyc znalazł się na liście 20 najważniejszych płyt alternatywnych dekady, a w roku 2013 doczekał się reedycji na rynku brytyjskim dzięki wytwórni Penultimate Press.
Po blisko dwóch dekadach, w roku 2014, grupa wznowiła działalność. Pierwszy koncert po reaktywacji odbył się w kościele św. Katarzyny podczas festiwalu UNSOUND w Krakowie. Na festiwalową kompilację Dream wydaną przez UNSOUND we współpracy z magazynem WIRE trafiło archiwalne nagranie utworu Anioł.
Od tego momentu Księżyc znów się pojawia w różnych miejscach i okolicznościach. W sali Laboratorium (Zamek Ujazdowski CSW, koncert z Ivą Bittovą), w parku o brzasku (Muzeum Narodowe - Królikarnia, Warszawa), pod platanami (Les Siestes Electronique, Tuluza), na leśnej polanie (festiwal Land Art nad Bugiem), w klasztorze (festiwal Energia Dźwięku, Wrocław), w kawiarni (koncert z Aine O'Dwyer w londyńskim Cafe Oto), w Złotej Sali (KRAAK Festival, Bruksela), w namiocie (OFF Festival, Katowice), w pawilonie (Roskilde Festival, Dania), w sali kinowej (inauguracja 18. Festiwalu Filmu Niemego w Krakowie)… i w wielu innych, często nieoczywistych koniunkcjach.
Z końcem 2014 na zaproszenie Requiem Records zespół dołączył do wyjątkowego projektu wydawniczego upamiętniającego dzieło Eugeniusza Rudnika. Powstała czteropłytowa „kostka Rudnika” zawierająca Miniatury (z okresu 1975 - 1995) oraz ich współczesne reinterpretacje - utwory różnych artystów inspirowane twórczością kompozytora.
Drugi album w dorobku grupy nagrany został (z gościnnym udziałem Pawła Romańczuka) w maju 2015. Wydawcą całkowicie nowego materiału było ponownie londyńskie Penultimate Press. Rabbit Eclipse miał swoją angielską premierę w listopadzie 2015 podczas hcmf// - Huddersfield Contemporary Music Festival. Bardzo szybko zauważony i dobrze przyjęty przez krajowych i zagranicznych recenzentów, znalazł się w czołówce podsumowań płyt roku w Polsce oraz w rankingach w Wielkiej Brytanii (The Quietus). Z kolei wcześniejsza (styczeń/luty 2015) nominacja do programu SHAPE - Platform for Innovative Music and Audiovisual Art from Europe zaowocowała wydawnictwem Below The Radar Special Edition (Shape Platform / Wire) oraz koncertami we Francji (2015), Belgii i Niemczech (2016).
Wśród ważniejszch dla zespołu aktywności w 2016 wymienić należy: udział w OFF Festival, realizację wideo dla Boiler Room In Stereo, oraz przygotowanie muzyki do Snu Nocy Letniej Williama Szekspira dla Teatru Polskiego Radia. Słuchowisko radiowe powstało we współpracy z Jackiem Hałasem w adaptacji i reżyserii Darka Błaszczyka.
W 2017 Księżyc dwukrotnie koncertował w Skandynawii – w Kopenhadze (Global Club) i na Festiwalu Roskilde, oraz miał szereg występów w Polsce (Kraków, Szczecin, Warszawa), m.in. w Studiu Koncertowym S1 Polskiego Radia na okoliczność 80-lecia Dwójki. Pojawił się również w Filharmonii we Lwowie w ramach Unsound Dislocation Festival w kolektywie ze Svitlaną Nianio i Pawłem Romańczukiem, w Teatrze Słowackiego w Krakowie na otwarciu 15. edycji Festiwalu Unsound, oraz w Bluma Appel Theatre / Sony Center for Performing Arts podczas Festiwalu Unsound – Halloween Hangover (Toronto, Kanada).
W kolejnych latach zespół kontynuuje swoją nieregularną aktywność koncertową, biorąc udział w mniejszych i większych wydarzeniach kulturalnych w kraju i poza jego granicami. Księżyc zagrał m.in. w Toruniu na CoCArt Music Festival, w Bydgoszczy na festiwalu Ethniesy, w Gdańsku w ramach festiwalu Dźwięki Północy, w Berlinie w Radialsystem V na 6. Edycji A L’ARME! Festival, w Katowicach w Muzeum Śląskim na festiwalu JazzArt, na inauguracji Unsound New York 2019, w Piotrkowie Trybunalskim na festiwalu PiotrkOFF, w Olsztynie podczas Festiwlau Teatrów Ulicznych, w czeskiej Pradze w Meetfactory na festiwalu ‘Alternativa’, jak również w Teatrze Witkacy na Zakopiańskich Prezentacjach Artystycznych „Pępek Świata” pod jakże adekwatnym tytułem Melancholia (Depresja?).
Księżyc (2020):
Agata Harz (voice, objects)
Katarzyna Smoluk-Moczydłowska (voice, objects, keyboards)
Lechosław Polak (accordion, keyboards)
Remigiusz Mazur Hanaj (tapes, hurdy-gurdy, violin)
Robert Niziński (clarinet, keyboards, objects)
Dyskografia:
1993 – Księżyc „Nów” (EP 7”, OBUH)
1996 – Księżyc “Księżyc” (MC, LP 10”, OBUH)
2013 – Księżyc “Księżyc” (LP, Penultimate Press)
2014 - Księżyc “Księżyc” (CD, OBUH)
2015 – “Rabbit Eclipse” (CD, LP, Penultimate Press)
Kompilacje:
2000 - Music the World Does Not See – (CDr, Nefryt)
2014/15 - Eugeniusz Rudnik, Miniatury /reinterpretacje/ (CD, Requiem Records)
2014 - The Dream (CD, Wire / Unsound Festival)
2015 - Below The Radar Special Edition: SHAPE Platform (Wire)
2017 – Zwierściadło / Slavic Mirror (CD, Requiem Records)
Wideo:
Księżyc – Boiler Room In Stereo 2016 (concert)
https://www.youtube.com/watch?v=UTYzilBy2n4
Księżyc „MM”- Boiler Room In Stereo 2016 (1 song)
https://www.youtube.com/watch?v=xHaRjWOi2Zg
Audio:
Księżyc - Księżyc (1996) FULL ALBUM
https://www.youtube.com/watch?v=QUEuajM4Geg
Księżyc - Rabbit Eclipse (2015) FULL ALBUM
https://www.youtube.com/watch?v=79VIW5odO_Q&t=124s
TARABAN
Psychodelicznie, hard-rockowe trio z Krakowa. Początek zespołu sięga 2013 roku. Na swoim koncie, grając jeszcze jako kwartet ma dwie EP (2015, 2016), a w 2019 roku w składzie Bala (głos i bas), Maciej Trojanowski (gitara), Kris Gonda (perkusja) zespół wypuścił na światło dzienne swój debiutancki krążek o tytule “How The East Was Lost”.
Na albumie, zarejestrowanym przez Haldora Grunberga w Monochrom Studio można odnaleźć orzeźwiające brzmienie wypływające z dawnych źródeł. Album to 47-minutowy owoc miłości do bogatych pejzaży dźwiękowych z lat 70. Na płycie można usłyszeć także gości: Kubę Jaworskiego (klawisze), Wiktorię Tabak (wokalizy) oraz Alexa Clova (saksofon). Taraban występował do tej pory m. in. z takimi formacjami jak Dead Meadow, Belzebong, Dead Heads, Svartanatt, Monkey3, Naxatras, Wedge.
Koncerty zespołu to zdecydowanie niezapomniane przeżycie, a energia jaka wytwarza się w tym czasie potrafi jeszcze długo rezonować z odbiorcą, o czym z pewnością przekonacie się po występie w Książu Wielkim.
THE AFRONAUTS
The Afronauts to projekt zrodzony z miłości do muzyki afrobeatowej, amalgamacji afrykańskich rytmów z jazzem i funkiem, której pomysłodawcą był legendarny nigeryjski muzyk Fela Anikulapo Kuti. Pojawienie się Afronautów po raz pierwszy na scenie w 2019 wyzwoliło energię równą wybuchowi supernowej i w ciągu kilku miesięcy zespół zdobył rzeszę afrofanów.
Styl zespołu definiowany jest przez dokonania Feli Kuti, Tony’ego Allena czy Ebo Taylora dlatego ich utwory pojawiają się w repertuarze zespołu, lecz The Afronauts od początku stawiają na kompozycje autorskie, które afrobeat łączą choćby z muzyką marokańską, czy południowoafrykańską.
Misją zespołu jest szerzenie afrobeatowej energii oraz wciąganie do zabawy i interakcji ludzi niezależnie od ich pochodzenia, płci czy koloru skóry.
Wśród największych dokonań zespołu należy wymienić wyprzedane koncerty w krakowskim klubie Alchemia, czy występ przed legendarnym zespołem saharyjskich Tuaregów - Tinariwen.
The Afronauts gra w składzie:
Hicham Bajjou (Morocco) – vocals
Alex Clov (USA) – baritone sax
Dominik Widerski (Poland) – drums
Ethan Smith (South Africa) – soprano sax
Grzegorz Kosowski (Poland) – guitar
Gaspard Benoit (France) – trombone
Kacper Matuszewski (Poland) – drums
Mateusz Mazurkiewicz (Poland) – bass guitar
GADABIT
Krakowska grupa Gadabit wychodząc od hip hopu sięga po różne środki, miesza stylistyki (hip hop, soul, reggae, jazz, blues, ethno-world). To odważna zabawa konwencjami, której efektem jest fusion o dużym stopniu odrębności od hip hopowego mainstream’u. Gadabit pozostaje jednak wierny tej tradycji, kultywując naczelną dlań wartość: opowieść.
Na scenie Zespół współtworzy aż ośmiu muzyków, zarówno wybitnych reprezentantów młodej sceny jazzowej jak i filarów sceny hip-hop : Ind (rap), K-oui (samplery),Qban (freestyle, conga), Jakub Płużek( piano), Justyn Małodobry(bas), Adam Stępniowski (perkusja).